Mijn grootste blunder

     Ik denk dat ik een voorzichtig persoon ben. Mijn hele leven ben ik tevreden met mijn daden. Maar er waren zeker momenten die ik niet kan vergeten. Ze waren een beetje grappig en onverwacht. Ik wil iets over een van mijn grootste blunders vertellen.

     Twee jaar geleden was ik met mijn vriendinen uitgegaan. Het was een leuke avondje. Het weer was prachtig. We hadden goede tijd en we borrelden de hele avond. Na ongeveer twee uur voelden we heel blij. We lachten ook. De sfeer was perfect. Maar ik had een idee. Ik had een voorstel. Ik dacht dat we een wasmachine moesten kopen, omdat we schoon was nodig hadden. Ja, wat een flauwekul. Maar toen bleek er dat het een goed voorstel was. Ik verheugde me zeer op de nieuwe wasmachine. Ik was stomdronken. Ik stapte een apotheek in. Ik kwam bij de balie en vroeg een wasmachine aan. De medewerker vroeg me of ik dat kon herhalen. Ik deed zo. Na een paar seconden realiseerde ik wat had gebeurd. De medewerker kreeg een slappe lach en ik kreeg een rood hoofd. Ik schaamde me erg. De vrienden lachten de hele nacht. Ja, dat was slechter dan in je onderbroek plassen.

     Dus, ik probeerde een wasmachine in de apotheek te kopen. Ik weet niet of ik erom zal huilen of lachen... Nou, misschien gaat ik weer borrelen.

Het sprookje over heer Konijn

     Er was eens een man die Konijn heette. Heer Konijn woonde in een huis aan de rand van de stad. Hij was journalist en hij werkte al tien jaar bij de televisie. Hij had het er altijd druk, dus hij werd soms nerveus. Op een dag maakte hij ruzie met zijn collega's over de werktijd. Zijn baas was ook de laatste tijd niet tevreden met zijn prestatie en daarom werd Konijn heel boos. Het ging niet goed. Toen hij thuiskwam, rinkelde de telefoon. Konijn nam op. Het was zijn moeder. Ze zei dat hij haar zou bezoeken nadat hij zijn werk afgemaken had. Hij zei tegen haar dat hij niet erin geïntereseerd was en dat hij geen tijd voor haar had. Hij legde de telefoon neer.

     Over drie dagen kreeg hij een brief. In de brief stond dat zijn moeder heel ziek was en dat hij bij haar thuis moest komen. Zijn broer Vlinder stuurde hem de brief. Konijn was verbaasd, omdat hij met zijn moeder drie dagen geleden sprak. Nu dacht Konijn erover na. Er leek dat ze gezond was. Natuurlijk was hij nu bang. Meteen stapte hij in zijn auto en ging daarheen. Toen hij bij zijn moeder kwam, zag hij de ziekenwagen. Zijn moeder lag, gewikkeld in een zwarte zak, op een draagbaar. Hij voelde een tikje op zijn schouder. 'Ze is heengegaan' zei een man die zeer huilde. Het was zijn broer Vlinder. 'Maar ze was zeker gezond, niet waar?' zei Konijn. 'Nee, ze was de laatste tijd erg ziek en ze belde je op om te zeggen dat je haar bezoekt zodat ze je nog eens kan zien' zei Vlinder. Konijn was versteend. Hij herinnerde zich het gesprek met zijn moeder. Hij was gelijktijdig kwaad en triest. Hij wou haar nog een keer zien om zich te verontschuldigen. Maar het was te laat.

De boodschap: Wees aardig met je liefs, je weet niet wat je hebt totdat het weg is.

Wat houdt het leven precies in?

     Weer over het leven... Sorry dat ik vervelend word, maar uit je eigen leven kun je altijd inspiratie krijgen. Ik heb al vorige week geschreven over mijn leven en ik concludeerde dat het saai was. Misschien is het niet echt waar. Er zijn toch veel dingen die voorbijgingen. Maar het is interessant om naar het verleden te bekijken en in staat te zijn om je herinneringen te ophalen. Sommige daden wil je graag vergeten, sommige daden wil je je graag herinneren, maar elke moment stel een deel van het beeld van jouw leven voor. Vrienden, jouw gezin, jouw partner... En je acties nemen ook een groot deel in je leven. Wat doe je dan?

Soms maak je kennis met een nieuw vriend:

Soms maak je ruzie met iemand (kan ook maffia):

Soms fantaseer je over vampieren:

Soms fantaseer je over een auto:

En soms fantaseer je over niets bijzonders:

Soms moet je voor jezelf opkomen

en je houding vrijelijk aan de dag leggen:

Soms doe je wat je zin in hebt:

Soms heb je een beetje geluk nodig om een doel te bereiken:

Soms vermaak je je op allerlei manieren:

Soms word je gek

En soms kan je niets meer doen:

Soms ben je natuurlijk blij

En soms is het erg:

     Het is belangrijk dat je leven zoveel mogelijk gevarieerd is en dat je trots op je acties bent. Je zou je over niets schamen. Wees niet bang voor de gedachten van andere mensen!

     Ik denk dat ik wat slims op het einde van de blog moet plaatsen, maar ik heb geen idee wat ik zal zeggen. Dus, iets eenvoudigers. Proost!

De perfecte woonplaats

...of iets gelijks.

     Mijn hele leven woon ik in een flat. Hij heeft voordelen en nadelen en hij is, als ik mag zeggen, de praktischste woonplaats. Het is geen probleem om hem schoon te maken. In de omgeving zijn er veel buren, dus je gaat met verschillende mensen om en het is nooit saai.

     Maar soms denk ik over een andere mogelijkheid na. De perfecte woonplaats! Ik zou er willen wonen. Het vrijstaande huis aan de rand van de stad! Het bestaat uit een begane grond en een verdieping. De tuin is echt groot en er is een zwembad vlakbij. In de donker kelder zijn er een biljarttafel en een nederwietberging natuurlijk. Daar zou ik veel feestjes geven en geweldige tijd met vrienden doorbrengen. Op de begane grond is er niets bijzonders: een woonkamer, een open keuken en een eetzaal. Maar op de bovenverdieping zijn belangrijkste kamers: een slaapkamer, een badkamer, een toilet en een terras. Hier zou ik meestal tijd besteden. Als ik op het terras uitga, zie ik een bos en ontspan ik me meteen. Wat een ideaal landschap! Wat een ideale woonplaats...

     Ik zal er zeker in de toekomst wonen, omdat ik het heel vaak zie in mijn droom. En dromen zijn de waarheid die moet materialiseren, verwacht ik... hoop ik... lieg ik.

De waarheid doet geen pijn!

     Zes maanden geleden ben ik naar Belgrado gekomen om Nederlands te studeren. Achttien jaar lang woonde ik met mijn gezin. Dikwijls dacht ik over de toekomst na en verwachtte ik de grote afwisseling.
     "Ik zal eindelijk alleen wonen! Mijn leven gaat radicaal veranderen. Het zal niet meer eenvoudig en saai zijn. Ik ga vrij van boeien zijn!", waren mijn gedachten. Wat een optimistische houding. Ik was zeker dat hij juist was.
     Maar sinds ik hier woon, hebben mijn hersenen problemen om tegenwoordige situatie te begrijpen. Alle mogelijkheden worden wijd open. Het weer is heerlijk en ik voel me uitstekend, maar ik heb geen ideeën waarom ik tijd niet goed kan doorbrengen. Alles is in goede orde en ik ben onbekwaam om iets nieuws en interessants te doen. Waar is het antwoord? Waar verschuil je je?
(Plotseling geluid)
     Snap ik het? Ben ik een saai, onavontuurlijk en lui iemand? Nee! Nou... Ja, dat klopt. Ik wist de waarheid de hele tijd, maar ik probeerde hem met het klagen te onderdrukken. Geen succes. Goede poging.

Heb je les Levens gehad?

"Wat is je droombaan?" Ik denk dat er geen mensen die niet op deze vragen toen ze klein waren hebben geantword zijn (ik heb last van bijzinnen). Dromen stellen onze verborgen gedachten voor, dus het is verstandig dat deze vraag zo veelvuldig is. Maar wat zou een kind antworden? De wereld is voor het nog steeds onbekend. Ik heb meestal gezegd dat ik een acteur zou willen zijn. Toen ik klein was heb ik vaak naar de televisie gekeken, met films in begrip. Ik heb filmspelers heel leuk gevonden, omdat ze konden alles voorwenden. Als een acteur triest was, kon hij zijn humeur meteen veranderen. Dat was een karaktereigenschap die ik zo krachtig heb gevonden. Ik heb gedacht dat problemen op deze manier zijn verdwijnen. Maar werkelijkheid is niet zo gewoon, hé? Ik weet dat nu. Het leven heeft me dat geleerd. Het heeft ons alles geleerd, als ik mag zeggen. Het is inderdaad de belangrijkste docent. Ik denk dat iemand die spijbeelt niet zal slagen om eraan te ontsnappen.

Dus, welk opleidingsniveau heb jij?

Het leven en de dood

     Ben je bang van de dood? Ik ben wel. Heel veel mensen zijn ook, omdat deze angst ingeboren is. Als ik jong was, heb ik vaak over deze verschijning nagedacht. Meeste nachts bracht ik tijd op deze manier door. Er waren geen depressieve momenten, dus ik heb niet gehuild. Ik was net aan het denken...

     Maar het is gestopt. Drie jaar geleden heb ik naar de televisie gekeken en op het programma is het over wetenschappelijk thema's gegaan. Een natuurkundige heeft een toespraak gehouden. De persoon was Richard Dawkins. Hij heeft gezegd dat mensen dankbaar voor hun geboorte zouden willen zijn, omdat ze een gelegenheid hebben gekrijgen. Ze konden niet vanwege verschillende redenen geboren zijn, maar ze waren wel en dat is genoeg.

     Het leven is het beste cadeau die mensen kunnen krijgen. Daarom moeten ze het leven geheel gebruiken. Dit moet ons doel zijn. Geniet ervan!

Het leven is onverwachtig...

     Ik heb begrepen dat ik persoonlijke thema's op mijn blog zou willen schrijven, maar ik heeft geen zin gehad om iets interessants te kiezen. Nu heb ik een idee, omdat ik vier uur geleden een rare situatie in de bus heb gezien. Namelijk, als de bus op de halte is gestopt, is een oude man binnengekomen. Alles ging goed. Maar de man heeft een verrassing gehad! Plotseling heeft hij op de grond gespuwd en is hij doorgegaan als niets gebeurd is! Wat een verschrikkelijke zet! Ik heb me meteen misselijk gevoeld, maar niemand anders heeft gereageerd, als het alles normaal was. 

     Mijn ouders hebben me geleerd dat ik oude mensen moet respecteren. Indien een oude man of vrouw iets heeft nodig, zal ik hen graag helpen. Maar dit gebeurtenis heeft me een beetje verstoord. Ik wil niet pars pro toto zeggen en ik zal proberen om niet meer over het na te denken. Ik wil het vergeten.

De donkere toren

     Tegenwoordig kunnen we zien dat iemand een boek kan schrijven. Literatuurnormen hebben misschien een beetje gedaald, als ik het kan zeggen. De mensen hebben minder tijd en altijd zijn ze bezig met hun werk, dus ze hebben geen tijd om iets ‘zwaar’ te lezen. Bijvoorbeeld, als ik op zoek naar een nieuw boek ben, wil ik me graag bij het lezen ontspannen. Daarom neem ik meestal commerciële literatuur. Ik ben dol op verschrikking verhalen, maar ik vind ook verhalen met mysterieuze gebeurtenissen heel interessant.

     Twee jaar geleden heb ik de boek ‘De donkere toren’ van Stephen King gelezen en dit is nog steeds mijn favoriete boek. Het boek bestaat uit negen delen. Het is een toekomstfantasie. De hoofdpersoon heet Roland Deschain en hij zou een wereldbevrijder willen zijn. De vrienden van hem willen hem helpen om dit doel te bereiken. Zijn noodlot is heel tragisch, omdat hij eenzaam op het einde blijft. Ten slotte ontdekt hij dat de donkere toren, die centrum van het universum is, een verassing voor hem heeft voorbereid. Ik heb het einde heel krachtig en onverwacht gevonden. Ik heb misschien te veel verteld, maar mijn raad is dat je ten minste het eerste deel leest. Je zult er geen spijt!

Redemption, band die beste muziek maakt!

     Ik vind luisteren naar muziek heel leuk. Als ik geen muziek op een dag luister, word ik een beetje verveeld of nerveus. Mijn favoriete band is Redemption. Er is een progressief metal band. Er zijn vijf leden in deze band. Iedereen komt uit de Verenigde Staten, maar de gitaarspeler is van Nederlandse herkomst en hij heet Nicolas van Dyk.
     Ze zijn een band tien jaar lang. Ze hebben vijf studio albums en één 'live in Atlanta' album opgenomen. Ik vind ieder album uitstekend, maar ik ben dol op het vierde album! Ik denk dat muziek en songteksten op dit album rijp en fantastisch zijn. Volgens mij, de beste zang is op het derde album en die is genoemd 'Memory'. Hun muziek is uniek, soms krachtig en ook heel melodisch.
     Ik luister al drie jaar naar Redemption. Ik wil graag naar één Redemtion concert gaan. Dat is mijn droom. Misschien zullen ze volgend jaar naar Servië komen! Ten slotte wens ik hun geluk en veel succes!